VEFASIZLIK KOL GEZİYOR!...

Öncelikle Vefasızlık; ‘’İnsanların karakteri ve mayasıyla ilgili olsa gerek’’ Benim bildiğim Vefalı insan; dostluklarını çıkar amaç üzerine kurmayan, bir lafı yanlış anlayıp ta, pire için yorgan yakmayan, başında beraberken sonunu getirebilen, bütün sıkıntılarını çok rahat anlatabilen, yapılan her bir hatanın yanlış olduğunu söyleyebilendir.

Vefalı ve ya Vefasız insanı anlamak hem kolay, hem de zordur.

Vefa her zaman kendini düşünmek değil, kendi çıkarına ters düşse de koşulsuz dostuna destek vermektir.

Ama günümüzde ne yazık ki vefalı insan bulmak çok zor. Çünkü bir hayat boyu ancak vefalı diyeceğin topu topu 3-5 kişidir. Sanma ki 15- 25. İnanma yalandır.

Hoşgörülü olmak, mütevazı olmak kimde ne derece var ilk önce onu anlamak lazım.

Şöyle etrafımıza bir dönüp bakacak olursak, çevremizde vefalı kimler var?

Eğer bulabilirsen muhakkak ki nefsini yenmiş insanlardır.

Ancak; her şeyiyle kefil olduğun, güvendiğin, sırtını dayandığın öyle güveneceğin kaç dostun var ki? Şu Rizemiz de..

Vefasız insanları özelliği ‘’Ben Merkezci’’ olmalarıdır. Kendinden başka hiç kimseyi düşünmezler. Düşünüyormuş gibi yaparlar. O da rahatları bozulmasın diyedir.

Vefasız insan, kendini akıllı ve zeki, karşısındaki kişiyi geri zekalı gören bu tipler, menfaatine ters düşen durumlarda her türlü riyakarlığı, ahlaksızlığı ve saygısızlığı ortaya koyarlar ki; zeytin yağı gibi bir de üste çıkarlar.

Böyle insanlar, duruşuyla, bakışıyla, sözüyle, davranışıyla saldırırlar. Bazen de yapacağınız şeyleri engellemeye çalışarak, fitneyle… çünkü onun istediği olmadıysa hiç kimsenin istediği de olmamalı, huzuru olmamalı, zaman durmalı..

İşte böyle nankör insanlar yapılan her şeyi kendine hak görür. Yani siz ona bir iyilik etmiyorsunuz. Bunun kıymetini bilmek zorunda, ya da size teşekkür etmek zorunda değildir.

Hani güzel bir söz vardır. ‘’Vefasızlık münafığın hasleti, vicdansızın, bencilin, nankör ve kadirbilmezin ahlakıdır’’..

Rizemiz de hep birlikte yaşıyor ve görüyoruz. ‘’Köprüyü geçene kadar ayıya dayı’’ Köprüyü geçtikten sonra sen sağ ben selamet!’’.. diyenler..

Allah insanlara güzel ahlakı sömürülsünler diye değil, kendine yakınlaşma vesilesi olsun diye, örnek alınsın diye, beşeri münasebetlerimiz sağlıklı olsun diye verdi.

Fazla söze gerek yok.. Vefasızlığın kol gezdiği, arkadaşlıkların, dostlukların, akrabalıkların menfaat üzerine kurulduğu bir süreçten geçerken, vefa aramak sanki hayal gibi geliyor bana..

Aklını başına al da , fani olan bu dünya zindanında kimseden vefa arama!.. Bu Dünya’nın Vefası bile Vefasızlıktır.

Ne diyelim!.. O zaman yolunuz ve bahtınız açık olsun!...

Yine de Rabbim herkese gerçek vefalı dostlar nasip etsin..

Yoksa bu kadar zor olan insanlar arasında mücadele çok zor; hem de çok zor!...