Bunun sebeplerini tam anlayamadık. Erzurum’da hava gayet güzeldi. Saha futbol oynamaya da çok müsaitti. Sadece kuzey yönündeki kale sahasının çevresi buzla kaplı idi. Ama o da futbol oynamaya engel teşkil etmedi. 

Yeni transferleri İbrahim hoca sahaya sürdü. Yine içlerinde en iyisi Vedat Muriç’ti. Sorumluluğunu ve ne yaptığını bilen, tekmelere göğüs gerendi. Çünkü Erzurum çok iyi biliyordu ki; Vedat’ı etkisiz hale getirirsek başka gol atacak kimse olmadığı için bu işi hallederiz. Tamamen onu tahrik ve faullerle durdurma çabası içinde oldular. Ama evdeki hesapları sahada tutmadı ve o Vedat Muriç yine ustaca golünü attı.  

Ç. Rizespor ilk yarı tutuktu. Orta sahayı sağlam tutmaya çalıştı. Bunda da kısmen başarılı oldu. Rakip takımı ceza sahasına sokmamaya çalıştı. Bunda da başarılı oldu. İlk yarı 0-0  tamamlandı.

İkinci yarı Erzurumspor daha çok üzerimize gelmeye başladı. Bunda da başarılı oldu ve golü buldu. Dakika 61’i gösteriyordu. Bu dakikadan sonra Ç. Rizespor yaptığı oyuncu değişiklikleriyle, rakibin de defans ağırlıklı oynamaya başlamasıyla gol pozisyonları bulmaya başladı. 90. cı dakika da Vedat Muriç golcülüğü ve fırsatçılığını iyi değerlendirerek takımına beraberlik getiren golü kaydetti. 1-1

Futbol da ‘‘Yenemezsen, yenilme’’ mantığıyla alınan  bir puan bu anlamda çok önem kazanıyor.

Bir anekdot: Erzurum seyircisi ilk yarı Rize’de; bu maçta da Erzurum da Trabzon diye slogan atmasını şiddetle kınıyorum. Bizim ne Trabzon, ne de Erzurum la aramızda hiçbir husumet yoktur. Bunun hiç de gereği yoktur. Biz Erzurumlu hemşerilerimizi ve futbol severleri seviyoruz. Futbol bahane edilerek, kin ve nefret duymanın kimseye faydası yoktur..