Gayretullaha dokunma sınırına dayanan zulmün zevali kesin olur!..

Rivayet olunur ki, marifet ehli garip bir dervişin yolu çölden geçecektir lakin tek başına yola çıkmaya cesaret edememektedir.

Yolun kenarında bekleyip çölden geçecek olan bir kervanı bekler…
İlk gelen kervanın kervancı başından kendisini de çölü geçinceye kadar kervana kabul etmesini rica eder.

Dervişin ricası kabul edilir…
Dervişin de dahil olduğu kervan, yol yarılanmıştı ki eşkıya baskınına uğrar.

Şakiler kervanda ne var ne yok hepsini alıp giderken marifet ehli garip derviş arkalarından bağırır:
- "Kervancı başının üstündeki yelek çok kıymetlidir, onu da alın."
Şakiler dönüp kervancı başının yeleğini de alırlar…

Çölün ortasında bütün varlığını eşkıyaya kaptıran kervancı başı dervişe dönerek:
- "Eşkıyanın yaptığı senin yaptığın kadar bana ağır gelmedi. Seni yolda gördük, aldık; yedirdik, içirdik. Bizden ne kötülük gördün de yeleğimi bile eşkıyaya aldırdın?!" der.

Derviş:
- "Efendim, onların zulüm ve eziyetleri ve haddi aşmışlıkları o kadar çoğalmıştı ki, gayretullaha dokunmaya dört parmak kalmıştı. Senin yelek o dört parmağı da kapatır inşallah." der.

Ve nihâyet şakilerin mazlumlara bu zulmü gayretullaha dokunmuş olacak ki, bir müddet sonra devriye görevinde olan askerler eşkıyayı yakalar ve malları sahiplerine iade ederler.

***
“(Allah), onların hepsini topladığı gün, cinlere: "Ey cin (şeytanlar) topluluğu! İnsanların çoğunu yoldan çıkardınız" der. İnsanlardan cinlerin dostu olanlar da şöyle derler: "Rabbimiz! Biz birbirimizden faydalandık. Nihayet bize tayin ettiğin vademize ulaştık". Allah da: "Sizin durağınız cehennemdir. Orada, Allah'ın dilemesi müstesna, ebedi olarak kalacaksınız" der. Şüphesiz Rabbin hikmet sahibidir, her şeyi bilendir.” (En'âm Sûresi, 128,)