Bir süredir seyahat halindeyim. Bu yüzden gündemleri mercek altına alamadım. Kendi dünyamda kendi meşgalelerimle geldi zaman gitti aman… Fakat her şey gündem değil… Söylenecek, konuşulacak o kadar çok şey var ki…
Yolculuklarım sırasında çok değerli dost ve akrabalarımla kıymeti ölçülmez vakitler geçirdim. Yeni yeni dostlar eklendi sayfalarıma. Allah hepsinden razı olsun… Hayatın asıl zenginliğini dostluklar ölçebilir…
Bütün yaşadıklarımdan hayli lezzet aldım, beni asıl üzen parça parça önüme dökülen ülke gündemleri oldu nedense. Bu siyaset denen şey ne melem işmiş böyle. Hizmet makamı değil, üzmek makamı mübarek. Bir yandan açlık grevleri, PKK atraksiyonları, Esed’in pes etmeyişi, Gazze ezberi… Devletler olmasaymış insanlar daha mı mutlu olacakmış acaba?
Bir ayı aşkın zamandır televizyon, gazete ve internetten uzağım da sağdan soldan parça parça haberdar oluyorum gündemlerden. Gündemden uzak dursan ne olur, gündem seni buluyor. Mesela Okmeydanı’ndaki eylem sırasında tevafuk oradaydım. Orada perde arkasından şahit oldum ki cebinde T.C. kimliği olan her insan güzel ülkemin vatandaşı değilmiş.
Neyse meselelere fazla dalmayayım. Gündemler bizi üzmekten başka bir şeye yaramıyor zaten.
Ben kendi gündemlerimle cahil cahil daha mutlu oldum. Dilerim bir gün gündemlerimiz mutluluk sebebimiz olur.
Önümüzdeki aylarda yayımlanmasını düşündüğüm roman çalışmam epeyce vaktimi alıyor. Sizlere en güzelini sunabilmek için bir süre daha sizleri ihmal etmek zorunda kalabilirim.
Yakında yeniden görüşmek dileğiyle…