3 Mayıs 1944 .
Bir avuç Türkçü,
Hepsi bir odada , örtüsüz bir masa üzerinde ;
Fikirler Türklük şuurunun zirvelerinde;
Eylemlerse hep bu döngünün tesirinde.
Komünizm’in yeni yeni ülke içlerine yayılma gösterdiği ve devlet dairelerinde,memuriyetlerde gizliden gizliye bir örgütlenmenin kıvılcımlaşmaya başladığı yıllar.Ve bu yıllar da bu durumu fark eden Atsız’ın dönem baş nazırı Şükrü SARAÇOĞLU’NA yazdığı açık mektuplardan rahatsız olan başta Sabahattin Ali ve onun destekçileriyle açılan Irkçılık-Turancılık davası.
Dava devam ederken 3 Mayıs günü gerçekleştirilecek duruşmaya Milliyetçi gençler alınmadı.Böyle olunca Ulus’a yürümek isteyen gençlere şiddet ve zorbalık uygulandı.Emri ise bizzat Milli(!) Şef İnönü verdi.Aradan yıllar geçtiğinde bu durumu Türkeş kendi ağzından şöyle anlattı: “3 Mayıs günü heyecanla sokağa fırlayan gençler kıyasıya dövüldüler. Kafaları yarıldı, gözleri patladı. Bazılarının kolları, kaburgaları kırıldı."
Şimdi ise aradan yıllar geçmiş,biz onların aziz hatırası adına 3 Mayıs gününü , o günlerin manevi işgalcileriyle mücadele eden ve ülkücülüğün temelini atan bu birkaç Türkçüye selameti adına bu bayramı kutluyoruz.Bunun yanında unutulmuş dava aşkı şerbetinden bir damlada olsa içerek,bir umutla direnişe yeltenme gayesiyle…
Fakat bugün taşıdığı önemle,kutlanışı arasından rağbet farkı açıkça ortadadır.Ne medya, ne de diğer yayım organları bu güne gerekli önemi göstermemiş,daima 1 Mayıs’ın gölgesinde çürütülmüştür.Hatta birkaç sözde devrimci şahıs 3 Mayıs Bayramının sırf 1 Mayıs’a karşılık olsun diye kurgulandığını bile iddia edebilmektedir.
Açıkçası bu gerçeklerle bağdaşlaşmayan durumları gördükçe,daha içten bir Türkçü nağmeyle bu güne sarıldığımı itiraf etmek durumundayım.Dün ki yazımda nasıl 1 Mayıs’ın birkaç ideoloji tarafından nasıl kullanıldığını ve işçi kardeşçilerimizin masum duygularının sömürüldüğünü ifa ettiysem,bugün de belirtmeyim ki ; Türk Gençliği tam bir asırdır her Türk’ün hayalini süsleyen Turan ülküsünün yeniden hayat bulduğu bu güne sarılmadıkça,yeniden bulunan hayatın ömrü çokça uzun olmayacaktır.
Zira kendi elimizle kırk asırlık bayramımız olan Nevruz’u nasıl pkk sempatizanlarına teslim ettiysek,bugünü de Türkçülükle alakası olmayan kişi ve grupların kullanışına bırakılması kaçınılmazdır.Unutulmamalı ki orta da bırakılan hiçbir değer sahipsiz kalamayacaktır.Hele bu değer korkusuzluğun doğurduğu aziz şehit damlalarıyla sulanmışsa…
Bir gün Doğu Türkistan’ın Tanrı Dağından uluyan bozkurdun yükselteceği güneşten tüm Türki diyarların; İslam nuruyla yıkandıktan sonra birleştiği topraklarda nefes alabilmek edasıyla.
Dilde birlik, işte birlik, fikirde birlik,
Sağlanırsa o zaman kurulur dirlik,
Yürü yiğit yürü bugün senin günündür,
Bugün düğün günün, senin bayram günündür,
3 Mayıs Türkçünün düğün günüdür.