Yapılan araştırmalarda yılanın bodur bitkilerin bulunduğu alanlarda, yaprak dökülen nemli ortamlarda ve 1 metre yüksekliğe kadar olan noktalarda güneşlendiği gözlendi. Endemik tür olan yılanın korunması için yılanın bulunduğu bölgedeki habitatın korunması, korunaklı yeni habitatlar oluşturulması, tarımsal ilaç ve gübre kullanımın kontrol edilmesi, insanlarla teması olan bölgelerde öldürülmesinin önlenmesine yönelik raporlar da hazırlanarak ilgili kuruluşlar ile paylaşıldı.
“AMAÇ BİYOLOJİK ÇEŞİTLİLİĞİN KORUNMASI”
Milli Parklar 12. Bölge Müdürü Mustafa Bulut, konuyla ilgili yaptığı açıklamada, amaçlarının biyolojik çeşitliliği koruyarak gelecek kuşaklara aktarmak olduğunu söyledi. Bulut “Bakanlığımızın temel vazifelerinden biri de, biyolojik çeşitliliğin korunması olup, bu çerçevede tür zenginliğimizi koruyarak gelecek nesillere aktarmaktır. Üç tarafı denizlerle çevrili olan ülkemiz, farklı iklim kuşaklarını ve her biri kendine özgü türlere ve doğal ekosisteme sahip üç farklı biyocoğrafik bölgeyi bünyesinde barındırması gibi nedenlerle zengin bir biyolojik müze özelliğindedir. ‘Nesli Tehlike Altındaki Türlerin Korunması’ amacıyla Genel Müdürlüğümüzce ‘Tür Eylem Planı Projeleri’her yıl 10 adet türe özgü olacak şekilde hazırlanmaya başlanmış olup, 2019 hedefleri kapsamında 100 adet tür için devam edecektir. Bu kapsamda; Hopa Engereği veya Kafkas Engereği’de bu kapsamda ele alınmıştır” dedi.
DÜNYANIN EN ZEHİRLİ YILANLARINDAN
Türkiye’nin Kuzeydoğusu'ndan Gürcistan ve Rusya’nın Doğu Karadeniz kıyılarına kadar olan dar alanda; deniz seviyesinden 1000 m yüksekliğe kadar dağılış gösteren bu tür dünyanın en zehirli yılanlarından biri olarak görülüyor. Rus doğa bilimci Aleksandr Nikolaevich Kaznakov tarafından 1909 yılında bölgede keşfedilen engerek türünün Hopa’da ilk olarak 1947’de tespit edilen bir alt türü olarak literatüre girdi. Hopa Engereği'nin boyu 70 cm kadar olabiliyor. İnce boyunlu bir engerek türü olan Hopa Engereği'nin erkekleri dişilerine göre daha kısa ve incedir. Sırt tarafının zemin rengi sarımsı griden kahverengi ve siyaha kadar değişir. Sırtta bu zemin üzerinde zigzag veya uzunlamasına kırmızı, pembe, kahverengi veya sarı tonlarda bir çift bant uzanır. Nadir olsa da tamamen siyah örneklere de rastlanır. Renklenme gençten erginliğe geçiş sürecinde değişiklik gösterir. Karın tarafı siyah ve sarımısı beyaz lekelidir. Çok zehirli olmasına rağmen bölgede engerek yılanı sokumu nedeniyle ölüm olayı yok gibidir.